Rond dwalen in Luang Prabang

Zondag 25 november

We hebben de wekker ruim voor zessen gezet. Hier in de straten van Luang Prabang, net in de straat voor ons hotel speelt zich vanaf zes uur een waar spektakel af.

De plaatselijke monniken komen met een soort van ijzeren voedselbak om hun nek aanlopen en de plaatselijke bevolking zit langs de weg met voedsel voor de monniken. In lange rijen lopen ze langs en ontvangen diversen soorten voedsel. Tussendoor is hier en daar een arm kind gaan zitten die vervolgen uit de bak van de monniken worden verwend. Zo gaaf om dit te zien en de serene rust te beleven tijdens deze ceremonie.

Hierna gaan we toch nog even terug in ons mandje. Om acht uur eenkarig ontbijtje gehad maar daar redden we het wel een paar uurtjes mee, daarna snel een fietsje scoren. Dit lukt, snel slotje erbij en fietsen maar. Stuk minder verkeer dan Vietiane en een heerlijk heet zonnetje met een briesje.

We fietsen een klein rondje en gaan dan te voet een heuvel beklimmen waar een tempel te bezichtigen is. We gaan met goede moed aan de klim beginnen in de volle zon maar onderweg, na 150 treden, komen we zoveel zuchtende mensen tegen die al op de terug weg zijn dat de moed eigenlijk in de schoenen zakt. We klimmen door, de wijzer geeft aan nog 193 treden .........en eindelijk daar is de tempel. Blinkend goud in de zon en een adembenemend uitzicht. Prachtig! Paar foto's gemaakt en weer terug alle treden, geloof ons dit is VEEL belastender voor onze knieën.

Fiets weer gevonden en rijden maar. En we zien onderweg de bakkerij weer met de heerlijke cappucino, cheese cake en airco. Heerlijk gezeten en uitgerust!

We wilde nog graag met de boot naar de overkant van de Mekong dus op zoek naar de Ferry. Snel gevonden. Dirk dacht te wachten op een boot die nog moest komen maar uiteindelijk ging het gevaarte waar we op stonden te wachten varen. Toen was de overkant snel bereikt.

Daar kwamen we dus bij de lokale bevolking in een klein dorpje wat wij allebei zo enorm geweldig vinden om te ervaren. Iedereen zwaait en lacht. Hier zie je blije mensen zonder enige vorm van luxe. We kwamen midden in de bush en daar was een tempel die we nog wilde bezoeken. Weer vele trappen omringt door kleine knulletjes die ........hun hand ophielden en geld vroegen. Hoe je hart het ook wil het kan en mag niet helaas. Boven nog lekker gebabbeld met een Australische schone en een lieve mindere schone Taise man.

Weer terug op de fiets en door het dorp naar de boot. Ook op de boot belangstelling van Laotiaanse jongen die alles van je willen weten. Was duidelijk zijn Engels aan het oefenen. In de stad nog de oudste en meest belangrijke tempel bekeken en daarna de fietsen terug gebracht.

Een hele enerverende dag ,daarna nog een leuk Latioaans restaurantje en lekker slapen voor de reis naar Noh Kiauw.

Lieve allemaal heel erg leuk dat jullie ons volgen en genieten van de verhalen en foto's. Wij proberen in ons volle programma ieder dag een stuk van onze avonturen te schrijven. Broerlief, ik ga extra lachen hoor op de foto's. Voor Willy hebben we een minibus geregeld voor mijn verjaardagspartijtje komende zaterdag, hopelijk komt ie op tijd aan. En die kerstboom steek jij wel even aan he als wij de 11e december landen. Dit, het was inderdaad sporten hoor het fietsen want we waren tot het bot toe nat van het zweten. En speciale groetjes terug aan Len.

En nogmaals iedereen dank voor jullie leuke reacties.