vrijdag 20 juni - Naar het dak van Thailand

Nog een tip voor iedereen die naar deze streek wil, Pai is een gezellig backpacker dorpje met leuke straatjes vol gezellige kroegjes en restaurants waar je best wel wat langer zou willen blijven. Maar Mea Hong Song heeft daarentegen weinig gezelligs te bieden (behalve startpunt van trekkings naar de bergstammen in de buurt).

Vandaag gaan we naar het Doi Inthanon park met de hoogste berg van Thailand. Een flinke rit. Aan Thong gevraagd de eerst uren maar wat sneller te doen en dat gebeurde ook, dus slingerend achterin de 4wd reden we door een schitterend berglandschap, zeker na de afslag bij Khun Yuam werd de weg mooier en mooier maar ook steeds slechter, een beetje Costa Rica gevoel kregen we, grote putten en soms hele delen van het asfalt weggeslagen. We zagen ook veel boerderijen die allerlei soorten groenten aan het verbouwen waren met mais als grote favoriet.

We zouden de top van de Doi Inthanon bezoeken maar die was in de mist verdwenen dus maar overgeslagen. We kwamen wel dicht in de buurt en reden zo-wie-zo al door dichte mist. Wel een bezoek gebracht een een project om bloemen te verbouwen, gestart door de koning om ze zorgen dat de mensen zouden stoppen om papaver te verbouwen. Denk dan niet aan 1 of 2 kassen maar vele berghellingen met tientallen kassen. In het bezoekers centrum hebben we gelunched en wat rondgelopen.

Daarna een alleraardigst bezoek gebracht aan een Karen dorp (maar zonder de langnekken). Dat lag midden tussen de rijstvelden waar ze aan het werk waren om de rijst te poten, geeft wel hele mooie foto's. Ook nog koffie geproefd bij een lief vrouwtje met haar kind van 18 maanden op de rug, die liet zien hoe je vroeger de koffie maakte. Was best wel lekker.

Na het bezoeken van de mooie watervallen Vatchirathan en Siripoom was de dag helaas weer ten einde en zijn we naar ons hotel gegaan. Heel eenvoudig, groot (50 huisjes) en jawel, we waren weer bijna de enige, de kok werd van huis gehaald om ons als enige klant in het restaurant van eten te voorzien. Dat waren we wel een beetje zat zo telkens als enige ergens zijn. Gelukkig waren de mensen er niet minder vriendelijk door.

En waarom zo alleen ? Omdat we in het regenseizoen zitten. Gelukkig viel de regen wel mee, elke dag wel wat, soms heftig, meestal einde dag maar het verstoorde onze reis niet. Je hebt inderdaad iets minder mooie vergezichten, dat is waar.