Met het mini busje naar Vang Vieng

Donderdag 22 november

Nadat we nog even hadden genoten van een ontbijtje in onze tuin werden we keurig op tijd opgehaald. Al snel waren we op de plek waar ons vervoer naar Vang Vieng zou beginnen.

Daar stond inderdaad een klein busje en ze waren al druk bezig om rugzakken op het dak vast te binden. En jawel, daar moesten onze koffers ook bij. Al die backpackers waren gehaaid en hadden als eerste in het kleine busjes een plek gereserveerd. Gelukkig kon Marij ook nog een leuk plekje vinden en ik mocht zelfs naast de chaufeur. Het was wel vele makke schapen in het busje.

Onderweg zagen we langzaam het leven in Laos tevoorschijn komen zoals we dat in ons hoofd hadden, schattige dorpjes, rijstvelden, overal mooie plaatjes, zeker van al die kleine kindjes. En na enkele uren komen daar ook nog eens wat heuvels en kleine bergen bij. Erg hard gaat het niet op de wegen in Laos maar na een uurtje of 4 waren we er.

We werden op straat gezet en ja we hadden wat gereserveerd maar hoe kom je er, uiteraard met een tuk tuk. Moet je wel goed naar de prijs vragen en niet achteraf horen dat de 10000 kip per persoon was. Dus een tegenvaller van een euro.

Het hotel was echt fantastisch gelegen, een uitzicht op de rivier en het achterliggende gebergte, te mooi om te beschrijven. En een zwembad, dus als eerste snel een duik genomen.

Vervolgens de middag gebruikt om wat rond te kijken. Echt een dorp gericht op de backpackers. Waarom ? Vang Vieng is de tubbing capital of the world. Ofwel, neem een rivier, grote banden, veel drank, backpackers en laat ze de rivier afgaan met veel lol.

Maar ondertussen zijn er wel wat maatregelen genomen omdat het volledig uit de hand was gelopen. Veel ongelukken, ook met dodelijke afloop.

Wij hebben het maar simpel gehouden, beetje gegeten, genoten van het dorpse karakter en een kleine excursie voor morgen geboekt. In de avond gegeten op een heerlijk plekje langs de rivier.